#Blogfırtınası Etkinliği 6. Gün

#Blogfırtınası etkinliğinde 6. gün. Şimdilik sadece 1. günü kaçırdım. Umarım kaçırmadan devam ederim. Bakalım bugünün konusu neymiş;

Gün 6. “Mutfakta penceremin önünde duruyorum…” Başlangıç cümlesi bu, gerisi serbest.


Mutfakta penceremin önünde duruyorum. İki sene önce aldığımız bu muhteşem evin, muhteşem bahçesine bakıyorum. Bu ağaçların tamamını beraber dikmiştik. Hatta burada elma yetişmez diye inat etmişti benimle. Ama bak en verimli ağacımız o oldu. Sulu ve kırmızı elmalarımız var. Çimenleri de kendi elleri ile ekmişti. "Yemyeşil bir halı yapacağım burayı arkadaşlarımızla, dostlarımızla hep beraber eğleneceğiz üstünde" derken gözleri parlıyordu. Sabah erkenden kalkıp bahçeyle ilgilenirdi. Hiç üşenmezdi.

Sevgiyle bakardı gözleri, sadece bana değil tüm dünyaya bakardı. Ama bana bakarken aşk vardı, hem gözlerinde hem de sözlerinde. Gülüşüne aşık olmuştum, o kadar güzel gülerdi ki karanlığı aydınlık yapardı. Onu ilk gördüğümde üniversitenin bahçesinde kırılmış bir fidanı düzeltiyordu. Yanına gidip ne yaptığını sorduğumda, "Dünyaya bir hayat daha veriyorum demişti" Sonra da karanlığı aydınlatan gülümsemesiyle bakmıştı bana.

İşte bizim hikayemiz böyle başlamıştı. Hep hayalimizdi, büyük bir ev, muhteşem bir bahçe. Hayalimiz evlendikten beş sene sonra gerçek oldu. Evin sahibi ihtiyaçtan satılığa çıkarmıştı evini. Ev aslında çok bakım istiyordu. "Yaparız demişti, biz birlikte olunca her şeyi yaparız" Evin içinde hayallerini anlattı bana, evin içini, dışını ve bahçesini. "Muhteşem olacak" dedi. Çünkü bu bizim evimiz olacak.

Biriktirdiğimiz paranın çoğunu eve harcadık. İstediğimiz gibi olması bir senemizi almıştı. Büyük bir hevesle kurduk evimizi, bahçesinde çimlerin üstündeki partilerimize kadar hayal ettik. Ama hiç parti veremedik bu bahçede. İnsan birşeyi çok istiyorsa olmaz derlerdi. Ben de "yanlışınız var, birşeyi isteyin düşünün ki gerçekleşsin" derdim. Sanırım bu sefer benim söylediğim değil de, bana söylenen gerçek olmuştu. Çok insan geldi bu bahçeye, yemyeşil halının üzerinden çok insan geçti. Ama partimizde değil. Tam bir sene önce bugün trafik canavarı seni benden aldığı için başsağlığına gelenler geçti bu yemyeşil halının üzerinden...

Yorumlar

  1. Çok güzel bir yazı olmuş :(
    Çok duygusal.
    Kalemine sağlık..

    YanıtlaSil
  2. Gerçek mi kurgu mu inanın anlayamadım, anlatılan duygu o kadar güzel aktı ki..
    Elinize sağlık, çok güzel bir yazıydı..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, beğendiğinize sevindim...

      Sil

Yorum Gönder